“Από το 2019 που ενεπλάκην με τα διοικητικά της ΕΠΣ Ζακύνθου και του τοπικού ποδοσφαίρου, έναν χρόνο σαν ταμίας και τρία χρόνια σαν Πρόεδρος, προσπάθησα να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις το τοπικό ποδόσφαιρο και ήμουν πάντα δίπλα σε όλες τις ομάδες που ανήκουν στο δυναμικό μας.
Όμως, η τοξικότητα που υπάρχει στον χώρο αυτό, έχει γιγαντωθεί σε τέτοιο βαθμό που δε δύναμαι πλέον να την αντέξω αλλά ούτε και να την αποδεχτώ. Πρωτίστως, γιατί δε με εκφράζει σαν άνθρωπο και σαν επιχειρηματία όλη αυτή η αρρωστημένη κατάσταση, και δευτερευόντως, γιατί θεωρώ ότι ΔΕΝ αξίζει τον κόπο να σπαταλώ τον προσωπικό μου χρόνο ο οποίος είναι πολύτιμος, για την οικογένεια μου και τις επαγγελματικές μου δραστηριότητες για κάτι που δεν έχει στο τέλος αντίκρισμα.
Όταν αποφάσισα να εμπλακώ στα δρώμενα, είχα άλλες σκέψεις, προθέσεις και όραμα. Δεν οραματίστηκα ούτε να είμαι μέλος μιας παρανοϊκής κατάστασης επί 24ωρου βάσεως, ούτε να χάνω τον ύπνο μου, βάζοντας σε κίνδυνο την ψυχική μου υγεία και το κυριότερο να αποδέχομαι την καταπάτηση της αξιοπρέπειας μου. Δεν έχω μάθει στη ζωή μου, να γίνομαι έρμαιο στις ορέξεις ΚΑΝΕΝΟΣ!
Δεν μπήκα στην ΕΠΣ ούτε για τα αξιώματα, ούτε για να φέρω τον τίτλο του Προέδρου, ούτε φυσικά να γίνω καρεκλοκένταυρος και να εφαρμόζω καθεστωτικές πρακτικές ικανοποιώντας το ΕΓΩ μου.
Η μόνη μου πρόθεση ήταν να βοηθήσω όλα τα σωματεία της Α’ και Β’ Κατηγορίας, εννοείται τη μεγάλη ομάδα του νησιού μας τον ΑΠΣ Ζάκυνθος, όπως φυσικά και να στηρίξω τη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου της Δόξας Πηγαδακίων που μας εκπροσωπούν σε εθνικό επίπεδο, ασχέτως των όσων μου καταλογίζουν καθημερινά και δεν ΑΠΑΝΤΑΩ.
Αντί αυτού, βλέπω ότι ελάχιστοι αναγνωρίζουν τις καλές μου προθέσεις και μάλιστα κάποιοι βλέπουν το ακριβώς αντίθετο, αγνοώντας τις όποιες διευκολύνσεις έχουν γίνει και γίνονται από την διοίκηση μας σε όλα τα σωματεία επί μια 4ετία. Είχα σκοπό να κατέβω εκ νέου ως υποψήφιος Πρόεδρος στις επερχόμενες εκλογές της 29ης Ιανουαρίου 2024, με μια 9μελή ομάδα ανθρώπων, με όρεξη και μεράκι για κάτι καινούργιο και υγειές στο τοπικό μας ποδόσφαιρο.
Κατόπιν ώριμης σκέψης όμως και για όλους τους παραπάνω λόγους, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ΔΕΝ αξίζει τον κόπο. Ελπίζω και εύχομαι, το όνομα μου να μην μείνει στην ιστορία της ΕΠΣ Ζακύνθου, ως κάποιου που δεν άφησε το προσωπικό του στίγμα αλλά ως κάποιου που ανιδιοτελώς προσπάθησε για το καλύτερο δυνατό.
Τέλος, επειδή πιστεύω ότι άνθρωποι σαν εμένα δε χρειάζονται στο ποδόσφαιρο, αποφάσισα να παραιτηθώ από το αξίωμα του Προέδρου αλλά και από μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους συνεργάτες μου παρείχαν στήριξη μέχρι και σήμερα στο Δ.Σ. αλλά και τους εργαζόμενους στη γραμματειακή υποστήριξη (Διονύση Κοτσώνη, Σωκράτη Λειβαδά) για την καλή συνεργασία που είχαμε”.
Μετά τιμής
Ανδρέας Παπανδρέου